ثبت نام   |   جستجوی پیشرفته
 
 

تاریخچه تولید آمار نیروی کار

برای‌ نخستین‌ بار در سال‌  1318، آمار و اطلاعات‌ مربوط به‌ نیروی‌ انسانی‌ توسط اداره‌ کل‌ آمار و ثبت‌ احوال‌در برخی‌ از شهرهای‌مهم‌کشورگردآوری ‌شد. در سال‌ 1335 ضمن‌ اجرای‌ اولین ‌سرشماری‌ عمومی‌ نفوس‌ که‌ توسط اداره‌ کل‌ آمار عمومی‌ اجرا گردید،اطلاعاتی بدست آمد. در سال‌های‌ 1337 و 1341، سازمان‌ برنامه‌ با همکاری‌ اداره‌ کل‌ مطالعات‌ نیروی‌ کار‌ و آمار وزارت‌ کار و امور اجتماعی‌، آمارگیری‌هایی‌ را در زمینه‌ نیروی‌ کار‌ انجام‌ و نتایج‌ آن‌ را منتشر کرد. آمار و اطلاعات‌ اساسی‌ مربوط به‌ نیروی‌ انسانی‌ را مرکز آمار ایران‌ در طرح سرشماری‌ عمومی‌ نفوس‌ و مسکن‌ در سال‌های‌ 1345، 1355، 1365، 1375، 1385 و آمارگیری‌ جاری‌ جمعیت‌ 1370 جمع‌آوری‌ نمود.‌ از سال‌ 1376، طرح‌ نمونه‌گیری‌ ویژگی‌های‌ اشتغال‌ و بیکاری‌ خانوار بصورت سالانه و از سال 1380 تا 1383 بصورت فصلی باجرا درآمد و از سال 1384 طرح آمارگیری از نیروی کار جایگزین طرح مذکور گردیده است.


اقلام آماری 
 جمعیت فعال اقتصادی، جمعیت غیر فعال اقتصادی، شاغل، بیکار، فعالیت اصلی محل کار، وضع شغلی، وضع فعالیت، ساعت کار معمول، اشتغال ناقص، جمعیت شاغل در سه بخش کشاورزی، صنعت و خدمات، اشتغال در بخش خصوصی و عمومی، گروه‌های عمده شغلی، گروه‌های عمده فعالیت، روش‌های جستجوی کار و تمایلات شغلی

 

اهم فعالیت‌ها، طرح‌ها و سرشماری‌ها
   

سال اجرا

عنوان فعاليت،طرح يا سرشماري

روش اجرا

دستگاه مجری

1318

آمار و اطلاعات‌ مربوط به‌ نیروی‌ انسانی‌

 

اداره‌ کل‌ آمار و ثبت‌ احوال‌

1335

اولین ‌سرشماری‌ عمومی‌ نفوس‌

سرشماری 

اداره‌ کل‌ آمار عمومی‌

1337،1341

آمار و اطلاعات‌ مربوط به‌ نیروی‌ انسانی‌

 

سازمان‌ برنامه‌ - وزارت‌ کار و امور اجتماعی‌، اداره‌ کل‌ مطالعات‌ نیروی‌ انسانی‌ و آمار

1385-1345

سرشماریهای‌ عمومی‌ نفوس‌ و مسکن‌

، آمارگیری‌ جاری‌ جمعیت‌ 1370

سرشماری

مرکز آمار ایران‌

1373

آمارگیری ویژگی های اشتغال و بیکاری خانوار

 

مرکز آمار ایران‌- وزارت کار و امور اجتماعی

1383-1376

آمارگیری از ویژگیهای‌ اشتغال‌ و بیکاری‌ خانوار

نمونه گیری

مرکز آمار ایران‌

1384 تا کنون

طرح آمارگیری از نیروی کار

نمونه گیری 

مرکز آمار ایران‌

1381-1355

شاخص های کلیدی نیروی کار

شاخص بیست گانه بازارکار ILO

مرکز آمار ایران‌

بخش مهمی از اختلاف‌های موجود در نتايج طرح‌ها و گزارش‌های آماری مشابه در كشور، ناشی از يكسان نبودن تعاريف و مفاهيم آماری مورد استفاده در دستگاه‌های توليد كننده آمار است كه اين موضوع موجب بروز مشكلات متعددی از قبيل مقايسه‌ناپذيری و جمع‌ناپذيری آمارها در سطح ملی و بين‌المللی، اتلاف منابع مالی و انسانی و در نهايت كاهش اعتماد عمومی نسبت به آمار منتشره می‌شود. علاوه بر اين تغيير تعاريف متوالی واژه‌های اقلام آماری موجب مقايسه‌ناپذيری در طول زمان و ناپيوستگی در سری زمانی اقلام آماری می‌شود.

   در بند «و» از ماده 3 قانون تأسيس مركز آمار ايران، «تهيه تعاريف، تعيين مفاهيم، معيارها و طبقه‌بندی‌های آماری» به عهده اين مركز گذاشته شده و ماده 8 همان قانون؛ وزارتخانه‌ها، مؤسسات دولتی و شركت‌های وابسته به دولت را ملزم به تبعيت از تعاريف و مفاهيم، روش‌ها، معيارها و طبقه‌بندي‌های مركز آمار ايران نموده است. به همین منظور مرکز آمار ایران با مشارکت نمایندگان دستگاههای اجرایی کشور، استانداردسازی تعاریف واژه‌های مورد استفاده در طرح‌های آماری و آمارهای ثبتی را بر اساس فرایند و ارکان تعریف‌شده دنبال می‌کند.

راهنمای سامانه ملی تعاریف و مفاهیم آماری

نیروی انسانی